Gun: tradycyjna chińska broń z klasztoru Shaolin

Gun 棍 (kij) jest tradycyjną chińską bronią sztuk walki z długą i bogatą historią. Pierwotnie opracowany w klasztor Shaolin w Henan (Chiny), kij stał się integralną częścią sztuki walki Shaolin i został czczony za jego skuteczność w walce i samoobrony. Jest też nazywana „przodkiem wszystkich broni”.

W klasztorze Shaolin (Henan, Chiny) Gun 棍 (kij) jest bez cienia wątpliwości gwiazdą wśród pozostałych oręży, duszą wszelkich narzędzi walki, matką wśród broni Shaolin, kochaną oraz używaną przez wszystkich. Należy zrozumieć, że podstawowa obrona zależy od tego co mamy w danym momencie do dyspozycji, mianowicie nasze kończyny oraz przedmioty łatwo dostępne, takie jak kij.

Historia głosi, że pewnego razu 13 mnichów Shaolin posłużyło się kijem aby pomóc księciu Tang, w ten sposób udało im się uwiecznić swoje niezwykłe umiejętności walki. Co więcej, 500 lat temu waleczni mnisi użyli kijów podczas stawiania czoła japońskim piratom na południowo-wschodnim wybrzeżu Chin. Ich skuteczność w odpieraniu napastników udowodniła, że prosty kij, który zasadniczo sprawia wrażenie nieszkodliwego, może zostać wykorzystany jako śmiertelna broń w rękach mistrzów.
Dla wędrownych mnichów podobnie jak dla sannjasinów z Indii, kij był towarzyszem podróży, łatwo zmieniającym się w broń gdy zaszła taka potrzeba. Kij od zawsze był ulubionym narzędziem walki wszystkich wielkich mistrzów. Ceniono go za prostotę oraz za wysiłek jaki należało włożyć w celu nauki jego poprawnego wykorzystania jako broni podczas starcia.

Zalety kija opierają się na jego prostej budowie, wszechstronności oraz łatwej dostępności. Naturalnie, wykorzystanie tego narzędzia do obrony nie narodziło się w Shaolin, nawet jeśli to w Chinach technika walki tą bronią została wzniesiona do niebotycznego poziomu, który pamięta archaiczne czasy, kiedy ta sztuka osiągnęła apogeum świetności.
Techniki, pierwotnie element Dhanurvedy, najstarszej sztuki walki na świecie, nie zostały nigdy zmodyfikowane na przestrzeni wieków oraz stanowią dziś to co jest nazywane Shaolin Gun-shu.

Sprawne posługiwanie się kijem wymaga opanowania licznych technik, szybkich niczym wiatr.
Całe ciało powinno być źródłem szybkości, tak aby, jak chce tradycja, ruchowi kija towarzyszył gwizd powietrza. Narzędzie walki pozbawione ostrza zawdzięcza swoją skuteczność precyzji oraz szybkości zastosowania. Impuls energetyczny pochodzi z całego ciała, a ruchy muszą następować błyskawicznie.
Technika posługiwania się kijem przewiduje korzystanie z obu końców, można uderzyć, popchnąć czy też zablokować cios. Obroty należy wykonywać w centrum kija aby zwiększyć energię i impet techniki.
Kij jest bronią długą o wielkiej przydatności podczas walki, zwłaszcza do unieszkodliwienia osoby bez broni oraz zakwestionowania użycia jakiejkolwiek broni krótkiej. Prawidłowo wykorzystany kij dosięgnie tam gdzie nie dosięgnie nóż, co pozwala trzymać przeciwnika na dystans przez cały czas.

Długość i grubość kija różnią się w zależności od wieku, wysokości i siły fizycznej ucznia. Techniki walki laską obejmują uderzenia, pchnięcia, cięcia, zawijania oraz nachylenia. Kij Shaolin jest opisywany jako broń, którą można wykorzystać na niezliczoną liczbę różnych sposobów w batalii.
W klasztorze Shaolin praktykuje się najrozmaitsze techniki walki kijem. Skuteczność w realnym starciu była od zawsze wychwalana w kronikach świątyni. Mnich-wojownik nie może definiować się w ten sposób jeśli nie doprowadzi do perfekcji technik walki powyższą bronią, dlatego też w klasztorze nauczanie walki kijem jest integralną częścią szkolenia wojennego i stanowi filar, na którym opiera się dalszy trening uczniów.

Zapisz się na nasze treningi Shaolin Kung-fu: Wrocław - Poznań