Historia klasztoru Shaolin

Klasztor Shàolínsì (少林寺) to znana świątynia buddyjska wybudowana w 495 roku, położona w prowincji Henan w Chinach. Ma bogatą historię sięgającą ponad 1500 lat i jest znany jako miejsce narodzin Shaolin Kung-fu, tradycyjnej chińskiej sztuki walki. W 2010 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Klasztor Shaolin (少林寺), znany również jako Świątynia Songshan Shaolin, to buddyjski klasztor Chan w hrabstwie Dengfeng, położonym w prowincji Henan w środkowych Chinach.
Nazwa Shaolinsi (少林寺, dosłownie: "Leśna Świątynia Góry Shaoshi") odnosi się do lasów góry Shaoshi (少室), która jest jednym z siedmiu głównych szczytów gór Song. Nazwa odzwierciedla lokalizację w starożytnym gaju (林 lín) góry Shaoshi. Ostatni ideogram (寺 sì) oznacza "świątynię".

Klasztor Shaolin został założony dla indyjskiego misjonarza Buddhabhadry, znanego w języku chińskim jako Fótuóbátuóluó (佛陀跋陀罗), a w skrócie Batuo (跋陀), związanego z buddyjskim nurtem medytacji dhyana, na polecenie cesarza Xiaowena (467-499 n.e.) z północnej dynastii Wei. Był założycielem pierwszej linii przekazu w klasztorze, której kulminacją było przybycie Bodhidharmy.

Bodhidharma, znany w Chinach jako Damo (达摩), był kolejnym misjonarzem, który przybył z Indii w VI wieku.
Jego przybycie do Chin miało ogromne znaczenie dla rozwoju buddyzmu i jego połączenia z chińską filozofią taoistyczną. Bodhidharma, uważany za postać legendarną, znany jest głównie jako założyciel drugiej linii przekazu w klasztorze Shaolin.
Bodhidharma przybył do Chin około 520 r. n.e. i osiedlił się w klasztorze Shaolin. W tym czasie klasztor był ośrodkiem rozwoju buddyzmu Chan (禅宗), który później został również wyeksportowany do Japonii jako "Zen".
Bodhidharma kontynuował pracę swoich poprzedników, rozwijając nauki buddyzmu Chan w klasztorze Shaolin. Jego nauczanie koncentrowało się głównie na praktyce medytacyjnej, a mniej na treściach filozoficznych i religijnych. Wprowadził intensywne metody medytacji, aby pomóc praktykującym osiągnąć oświecenie i transcendentalne doświadczenie.
Podczas pobytu w klasztorze Shaolin Bodhidharma opracował system treningowy wzmacniający ciała i umysły mnichów. System ten, znany jako Shaolinquan (少林拳) lub styl Shaolin, obejmował różnorodne techniki walki, takie jak kopnięcia, ciosy i uniki. Wpływ Bodhidharmy na klasztor Shaolin i sztuki walki był tak znaczący, że do dziś jego posąg jest czczony i uważany za ojca tych tradycji.

W 728 roku klasztor Shaolin został oficjalnie założony przez cesarza Xuanzonga z dynastii Tang (618–907).
W tym czasie mnisi Shaolin byli już szanowani za swoją wiedzę buddyjską i umiejętności medytacyjne, a ich klasztor był ważnym ośrodkiem duchowym i kulturalnym w regionie.
W 1036 roku klasztor został rozbudowany przez cesarza Renzonga z dynastii Song (960–1279), a mnisi otrzymali dodatkowe uprawnienia i wsparcie finansowe od rządu. W XIII wieku mnisi Shaolin zaczęli wykorzystywać swoje umiejętności bojowe do obrony swojej wiary i klasztoru przed najazdami bandytów i wrogów politycznych.
W tym celu wprowadzili różne formy sztuk walki, takie jak kung-fu. W ten sposób Shaolin stał się znany nie tylko jako miejsce praktykowania buddyzmu, ale również sztuk walki. W XVII wieku klasztor został zniszczony przez armię Qing (1644–1912) podczas wojny domowej, a mnisi zostali prześladowani.

W XVIII wieku klasztor został odbudowany dzięki wsparciu cesarza Qianlonga z dynastii Qing, ale w 1895 roku ponownie zniszczyło go trzęsienie ziemi. Według legend, obowiązkowe gimnastyka wprowadzona przez Bodhidharmę stopniowo rozwinęła całe bogactwo chińskich sztuk walki.
Jednak badania naukowe podają, że sztuki walki w klasztorze Shaolin rozwijały się w trzech okresach historycznych.
W pierwszym okresie, za panowania dynastii Tang, mnisi z Shaolin uczestniczyli w walkach. W drugim okresie, za rządów dynastii Ming, mnisi tworzyli milicję służącą cesarstwu. Natomiast w okresie od XVIII do XX wieku kształtowała się legenda Shaolin, wraz z korzeniami znanych nam współcześnie chińskich sztuk walki.

W czasach nowożytnych klasztor został dwukrotnie zniszczony, w pierwszej i drugiej połowie XX wieku. W trakcie rewolucji kulturalnej klasztor Shaolin został zniszczony przez Czerwonogwardzistów Mao Zedonga.
W latach 80. XX wieku, władze ChRL odrestaurowały klasztor, uruchamiając go jako centrum promocji kulturowej i turystycznej.

Zapisz się na nasze treningi Shaolin Kung-fu: Wrocław - Poznań