Portret tradycyjnego stylu Kung-fu Shaolin
Shaolin Kung-fu (少林功夫) to tradycyjna chińska sztuka walki, która ma długą i bogatą historię. Łączy w sobie filozofię Chan oraz sztuki walki. Pochodzi z klasztoru Shaolin w Chinach, gdzie został opracowany i praktykowany przez mnichów jako forma fizycznej i duchowej kultywacji.
Shaolin Kung-fu, nazywane też Shàolínquán (少林拳), to tradycyjna chińska sztuka walki, która ma długą i bogatą historię. Łączy w sobie filozofię Chan oraz sztuki walki. Powstawał w klasztorze Shaolin w prowincji Henan w Chinach, gdzie doskonalony był przez 1500 lat. Wpływ Shaolin kung-fu na inne sztuki walki potwierdzają liczne powiedzenia w chińskim folklorze takie jak “Wszystkie sztuki walki pod niebem pochodzą od Shaolin” czy “Shaolin kung-fu jest najlepszy pod niebem”.
Podstawowa zasada Shaolin kung-fu opiera się na szybkich i płynnych zmianach pomiędzy poszczególnymi technikami. Należy przez cały czas harmonijnie przechodzić z ataku w obronę.
Shaolin to sztuka walki, która poprawia sprawność oraz zdolność całego ciala. W efekcie powstaje widowiskowy, a zarazem harmonijny styl walki, gdzie ruchy wykonywane są w sposób błyskawiczny, a techniki następują jedna po drugiej, jakby każda z nich rozwijała się w kolejną.
Shaolinquan składa się z wielu różnorodnych technik ataku: uderzeń pięścią, uderzeń otwartą dłonią lub kolanem, kopnięciem na stojąco lub kopnięciem w powietrzu.
„Pięści na południe, nogi na północ”
to słowa Chińczyka, który wskazuje na częstsze użycie technik nożnych Shaolin w północnych Chinach w Henan w porównaniu do stylów południowych, w których preferowane jest używanie rąk.
Techniki używane podczas parowania to techniki podstawowe, które są uznawane za autentyczne uderzenia – w Shaolin podczas odpierania ataku należy uderzyć, aby zranić.
Wszystkie techniki parowania polegają na obronie prostokątnej przestrzeni i muszą miec miejsce w określonej odległości od ciała, w obrębie której cios został przyjęty. Nogi bronią się same, ręce ochraniają narządy płciowe, klatkę piersiową i twarz. Każde odparcie ataku jest zawsze poprzedzone próbą ucieczki poza zasięg przeciwnika.
Liczne są również techniki upadania - należy mieć na uwadze i spróbować przewidzieć w jaki sposób upaść, aby odnieść jak najmniejsze rany. Techniki upadania z czasem stały się źródłem stylu Ditangquan.
Wreszcie jeden z najważniejszych aspektów Shaolin – nauka technik chwytania, dźwigni, unieruchomienia i duszenia. Powyższe techniki weszły do nowoczesnego stylu wykorzystywanego przez policję, Qinna.
Zapisz się już teraz na nasze treningi Shaolin Kung-fu we Wrocławiu lub w Poznaniu
Podstawowe cechy tradycyjnego Shaolinquan
• Pozdrowienie – podczas treningu zawsze rozpoczynamy od pozycji wyprostowanej, z dłońmi i ramionami wzdłuż ciała, patrząc przed siebie. Następnie składamy dłonie przed klatką piersiową, jednocześnie pochylając tułów do przodu.
• Ciosy niczym uderzenia batem - każdy wyprowadzony cios (pięścią lub otwartą dłonią) powraca natychmiast po uderzeniu, dzięki czemu pięść jest zawsze gotowa do kolejnego ataku lub obrony. Ramię po wyprowadzeniu ataku od razu powraca na pierwotną pozycję.
• Ramiona - w Shaolinquan ramiona nie są ani zgięte ani wyprostowane, co jest charakterystyczne dla tego stylu. Wyprostowane ramię jest podatne na schwytanie i złamanie, a także potrzebuje więcej czasu, aby powrócić do pozycji obrony. Ponadto, nie może zaatakować z pełną szybkością i maksymalną siłą. W niemal każdej pozycji Shaolin ramiona są lekko zgięte w łokciu.
• „Poruszaj się tam, gdzie kuca byk” - chińskie przysłowie, które oznacza, że każda technika może być wykorzystana w niewielkiej przestrzeni, ponieważ pozwala na szybką ucieczkę oraz umożliwia zwinne poruszanie się nawet w trudnych sytuacjach. Dlatego też, pozycje stosowane w Shaolinquan nie są nigdy zbyt otwarte ani na poziomie ramion ani nóg.
• Dynamiczne ruchy - Shaolin charakteryzuje się dynamicznymi i skocznymi ruchami, które wymagają dużej sprawności fizycznej i koordynacji.
• Różnorodność technik – Styl oferuje szeroką gamę technik, w tym ciosy pięścią, kopnięcia, bloki, rzuty i chwyty, które pozwalają na skuteczne radzenie sobie z różnymi sytuacjami walki.
• Liczne pozycje Tao Lu – Shaolin liczy ponad 370 sekwencji ruchów udoskonalonych na przestrzeni stuleci przez najwybitniejszych mistrzów.
Podstawowe narzędzia walki
• Kij (długa, średnia lub krótka) (gun)
• Szabla (dao), podwójna szabla (shuangdao)
• Miecz (jian)
• Włócznia (qiang)
• Halabarda (pudao lub guandao)
• Laska dwuczęściowa (shuang chieh kun)
• Laska trzyczęściowa (sanjiegun)
• Łańcuch (jiujiebian)
• Buzdygan (ch'ui)
• Sztylet (pi shou)
Zapisz się już teraz na nasze treningi Shaolin Kung-fu we Wrocławiu lub w Poznaniu
